پرسش و پاسخ شیعه

إِنَّ الَّذينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهيناً

ترجمه:
بی شک آنهایی که خدا و رسول او را می آزارند خداوند آنها را در دنیا و آخرت لعنت کرده ( از رحمتش دور داشته )

و برای آنها عذابی خوارکننده مهیّا نموده است.
--------------------------------------------------------------------------------
نکته1- به باور پاره اى آیه به کیفر نفاق گرایان و کافران اشاره دارد و روشنگــرى مى کند که: آن کسـانى که

به ذات پاک و بى هــمتاى خدا شــــرک ورزیده و خداى یکــتا را به گونه اى که در خور او نیــست مى ســتایند

و وصف مى کنند، و با دروغ شمــردن پیام او، و دروغـــگو انگاشــتن پیامبرانش به حق ستیـــزى مى پــردازند،

خدا آنان را در این جهان و جهان دیگر از رحمت خود دور ساخته است.
با این بیان واژه «یؤذون» در آیه شریفه، به مفهوم مخالفت با فرمان خدا و وصف ذات پاک و بى همـتاى او به

صفاتى است که از آنها پاک و منزّه است، وگرنه نه خداى بى نیاز و شکست ناپذیر به دعا و نیایش و عبادت

بندگانش نیازى دارد، و نه اذیت و آزارى به ذات پاک او مى رسد.
نکته2- امّا به باور پارهاى دیگر منظور از اذیت و آزار رساندن به خدا، حق ستیزى در برابر نامهاى بلند و باعظمت

خدا و صفات و ویژگى هاى برتر و بى نظیر اوست؛ با این بیان خدا انکارگران و حق ستیزان و ناسپاسان را از رحمت

خود دور ساخته است.

نکته3- و گروهى نیز برآنند که: منظور از اذیّت خدا همان رنجانیدن پیامبر اوست و آمدن نام خدا در جهت گرامیداشت

مقام والاى پیامبر و حرمت او در بارگاه خداست؛ بر این باور گویى آیه روشنگرى مى کند که اگر بنا بود اذیت و آزارى

به ذات پاک خدا برسد، از رنجانیدن پیامبرش مىرسد.